Kitap Önerisi: Mutlu Olma Sanatı

Kitap önerisi köşesi bu hafta Arthur Schopenhauer’in Can Yayınları’nın Kısa Klasikler serisinin 12. kitabı olan Mutlu Olma Sanatı ile devam ediyor. Bu kitabı okuduktan sonra mutlu olma sanatına vakıf olacak mıyız? Gelin, birlikte görelim.

Yazar Hakkında

Arthur Schopenhauer, 1788 senesinde Almanya’da doğmuştur. Almanya’nın ilk felsefecilerinden olup Nietzsche’nin akıl hocasıdır. 19. yy felsefesi adına metafizik, estetik, etik, fenomenoloji, ahlak ve psikoloji alanlarında çalışmıştır. Ela aldığı temalar “istenç” ve “kötümserlik” olmuştur. İdealizm teorisini temsil ederken diğer yandan Hegel’in felsefesini reddetmiştir.

Yazarın en başat fikri, canlıların en mutsuzu insan olmasıdır. İrade ise dünyadaki kötülüklerin çıkış noktasıdır. Neticede dünya kötü bir yerdir çünkü mutsuzluk her yerde hazır beklemektedir. Peki bu kadar karamsar bir noktada duran felsefeci bize mutluluk hakkında neler diyebilir?

Kitabın İçine Doğru

Kitap önerisi olarak Mutlu Olma Sanatı, 45 adet hayat kuralından oluşur. Artık bu kadar maddeden sonra kesin mutluluğun anahtarı elimize verilir diye umuyorsanız yanılıyorsunuz. Yazar kitabında okuyucuyu ters köşeye iter. Mutlu olmaktan daha önemli bir şeye, hayatı yaşama dinamiklerimizdeki hatalara ve mutluluk konusunda elimize aldığımız hatalı temsillere dikkatleri çeker.

Hayat beklentilerimiz üzerinde yapacağımız düzenlemelerin bizi mutsuzluktan koruyacağını anlatan satırlar var kitapta:

“Çok mutsuz olmamanın en güvenli yolu çok mutlu olmayı istememek, yani zevk, mülk, paye, onur vb. taleplerini ölçülü bir düzeye indirmektir.”(hayat kuralı no.34)

Sf: 45

Mutsuzluğumuzun kaynağı olarak sürekli istemek ve bunu yaparken diğer parametrelerin durağanlığını hesap etmemek diyor yazar:

“Memnuniyetsizliğimizin kaynağı, isteklerin katsayısını yukarı çekme çabamız sürekli yenilenirken bunu önleyen diğer katsayıların hareketsizliğinde yatar.” (hayat kuralı no.4)

Sf: 21

Yazarın diğer bir parmak bastığı konu ise gene yüksek beklentilerimizin gerçekleşeceğine dair umudumuzun korumamızdır.

“…dünyaya mutluluk ve zevk beklentisiyle dolu olarak adım atarız ve kader bizi hoyrat bir şekilde yakalayıp hiçbir şeyin bizim olmadığını, her şeyin ona ait olduğunu gösterene kadar bunu gerçekleştirmeye yönelik o aptalca umudu koruruz…” (hayat kuralı no.1)

Sf: 11

Oysa bu hayat mücadelesinde gözden kaçan en önemli şey zamanla gerçekleşen değişimlerdir:

“Hayat planlarımızda en sık, hatta neredeyse zorunlu olarak dikkate almadığımız ve hiç hesaba katmadığımız şey, zamanın bizzat bizde meydana getirdiği değişimlerdir.” (sf.45)(hayat kuralı no.33)

Sf: 45

Kitap Sonu

Bir mutlu olamama bildirisi niteliğindeki Mutlu Olma Sanatı, Ne yapmazsak mutlu olma ihtimalimiz artar?”, sorusunun üzerinde durur. Yazar bizi bir takım sorgulamalara çeker. Düşünerek buldurmaya ve mutsuzluğu anlarsak mutluluk gelir, fikrine yakın tutar okuyucuyu. Zaten bir felsefeci bize mutluluğun değil ama sorgulamanın anahtarını vermeden bu dünyadan nasıl geçip gidebilirdi ki?